Σωκράτης Φατούρος

Το έργο-εγκατάσταση του Σ. Φατούρου απεικονίζει εικαστικά τη μορφοποίηση του εαυτού ως κατασκευή και την προσπάθειά του να βρει τη θέση του στον κόσμο, ως αφήγημα. 

Ο εαυτός εικονογραφεί τον εαυτό του και μέσα από την πολυδιάστατη αυτή αλληλεπίδραση προκύπτει το έργο με τις διαφορετικές διαστάσεις και υφές του, την αποδόμηση των μελών του εαυτού και την σχέση τους με τον χώρο στον οποίο βρίσκονται. 

Ο εικονογραφημένος και αφηγημένος πια εαυτός μοιάζει ξένος και ταυτόχρονα εναρμονισμένος με το περιβάλλον του. 

Είναι διαμελισμένος αλλά πλήρης μέσα στην πολλαπλότητά του, χτισμένη μέσα στο χρόνο.

 Τα επιμέρους κομμάτια του έργου φαντάζουν ευάλωτα αλλά και προστατευμένα μέσα από την ίδια τους τη συνειδητοποίηση. Και καλούν να μορφοποιηθούν από τον θεατή από την αρχή, ως εαυτοί, αφού πρώτα εσωτερικευθούν ως αποδομημένα μέρη μίας αφήγησης με κατακλείδα την ολοκλήρωση του διαλόγου τους.