Μαρία Λοιζίδου

Η συγκεκριμένη πρόταση έχει στόχο τη δημιουργία ενός οπτικού αποθετηρίου, το οποίο θέτει το ερώτημα κατά πόσο το αρχείο σχεδίων μπορεί να συντονιστεί με την κοινωνική ιστορία και τον δημόσιο πολιτισμό. 

Μία αρχειακή προσπάθεια που έχει ως αφετηρία την πεποίθηση ότι η ανάγνωση των σχεδίων μπορεί να συμπεριληφθεί στις πρακτικές άρθρωσης λόγου όσον αφορά ιστορίες κοινές σε όλους.

 Κατά τη διάρκεια της έκθεσης και μέσα από τον φακό της συλλογικής ταυτότητας, το αρχείο προτείνεται με ανοιχτότητα στον καθένα. 

Ο χώρος του μικρού δωματίου θα φιλοξενεί τις εντάσεις των εύθραυστων γραμμών από μολύβι, οι οποίες κινούνται πέραν του χαρτιού, στην πρακτική της απόδοσης λόγου, ως αντικατοπτρισμοί ανάγνωσης κοινών βιωμάτων. 

Προς την ίδια κατεύθυνση, η εγκατάσταση επεκτείνει το αρχείο και θέτει τη σκέψη μας στον πυρήνα της έρευνας για την ιστορία και τη δημόσια ζωή.