Κατερίνα Αποστολίδου

Το “Ten days in a Mad House” εστιάζει σε καταγεγραμμένους σε αρχεία λόγους εισαγωγής των γυναικών στα ψυχιατρικά άσυλα το 19ο αιώνα. 

Εκεί υπέμεναν οικτρές συνθήκες διαβίωσης τις περισσότερες φορές γιατί η συμπεριφορά τους δεν ήταν αυτή που η πατριαρχική κοινωνία δέχονταν ως ‘φυσιολογική’. 

Η καλλιτέχνης μνημονεύει αυτούς τους λόγους μέσα από την πράξη της γραφής αποτίνοντας φόρο τιμής στη μνήμη αυτών των γυναικών αλλά και όλων αυτών που μέχρι σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου υποφέρουν από το φαινόμενο της έξαρσης της βίας κατά των γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο.

 Η πράξη της γραφής, δυσανάγνωστη, ακυρώνει τη σημασία της, γίνεται σχέδιο, αραβούργημα, ίχνος ύπαρξης, διαρρηγνύοντας τη σχέση μεταξύ γραφής και εξουσίας. Οι λέξεις μεταμορφώνονται σε σύμβολα δύναμης και αυτοπροσδιορισμού και λειτουργούν σαν μια υπενθύμιση της κατάστασης των γυναικείων φωνών που έχουν συχνά χρησιμοποιήσει στο παρελθόν το δυσανάγνωστο χειρόγραφο ως απάντηση σε έναν πατριαρχικό κόσμο που τις προτιμούσε πολιτικά και κοινωνικά αόρατες. 

O τίτλος του έργου αναφέρεται στο βιβλίο που έγραψε η δημοσιογράφος Elisabeth Jane Cochrane με το ψευδώνυμο Nellie Bly το 1887. 

Εκεί περιγράφει την εμπειρία της από το άσυλο στο νησί Blackwell, όπου σε αποστολή της εφημερίδας New YorkWorld νοσηλεύθηκε για δέκα μέρες προσποιούμενη την ψυχασθενή. Η δημοσιοποίηση των κακών συνθηκών οδήγησε σε εισαγγελική έρευνα στην οποία συμμετείχε και η ίδια εξασφαλίζοντας ένα μεγάλο ποσό για τη βελτίωση τους.