Βαγγέλης Γκόκας

Τα έργα «Grafitti» (2018 -19) και «Ανάποδος Ανδρέας» (2017, διαπραγματεύονται την έννοια του βλέμματος, τόσο το πρώτο , αναφορά σε ένα graffiti στον τοίχο των φυλακών -κελιών στο palazzo Ducale της Βενετίας των αρχων του 20 αιώνα όσο και το παιδικό πορτρέτο προτείνουν ένα διαφορετικό τρόπο θέασης, το μεν πρώτο σε μια κειμενική και αποσπασματική προσπάθεια ανάγνωσης και ερμηνείας , ενώ το πορτρέτο ,ανάποδα πια παρουσιασμένο σπάει την συνήθη θέαση ενός πορτραίτου .

Και τα δύο με τον δικό τους τρόπο επιστρέφουν την ματιά του θεατή στην επιφάνεια (τους) ενώ παράλληλα αποσύρονται στο βάθος ,αφήνοντας σε μια εκκρεμότητα το ζήτημα της όποιας αναπαράστασης .